یعقوب مھرنھادءِ داتگین قربانیان راج دیم پہ تپاکیءَ کشـّتگ۔ بارین رھشون إے تپاکیءِ رھدربریءَ کن أنت یا پدا قربانیان گوات بارت! چمشانک: ولید گربنی
ھستیانءِ داتگین قربانی راجان دیم پہ تپاکیءَ بر أنت و تپاکی پہ منزلان رسین أنت۔ ألبت إے ھما وھدی بیت إنت کہ رھشونانءِ توکا رھدربریءِ توان بہ بیت و داتگین قربانیانءِ کشارءَ رون موش بہ کن أنت، و إشیءِ بروردان السءِ نیامءَ بھر بانک بہ کن أنت۔
ھچ ٹولی، گل یا تنظیمءَ إے حق دیگ روا نہ إنت کہ آئی پہ وتی برنامھانءِ پیش برگا وتی باسکان ندر بہ کنت۔ إے کار پہ کٹـّر/ بنیادپرست و شاؤنسٹان روا إنت۔ چمشکا إشان چشین سلــّین پدنام رستگ۔
إے راستیءَ هم ما سرگوز مہ کن إنت کہ ھنچین سر ماتان ودی کتگ أنت کہ آ چہ ھر ھردچاریءَ بُرزتر فکر کن أنت و بے رھشونےءِ سوجانءِ ودارءَ پہ وداریگین راھانءِ دربرگا رھیج گر أنت۔ إے ڈولین مردم ھما أنت کہ آھانءِ دل چہ راجءِ مھران سرریئچ إنت و راجءِ سرا کسانترین زوراکیءَ اوپار کنگءِ توان إش نیست إنت۔ إے ڈولین مردمان ما ھنچین رھدربر گـشین کہ إے جاھے گون وتی کردان، جاھے گون ھیدان و جاھے گون وتی زگرین خونان پہ راجءَ دیم پہ آھانءِ منزلان کشک رندان کن أنت۔
إے نہ چار إنت کہ مئے روگا رند بارین راجءِ چے حال بیت۔ یا أگر ما بہ روین گڑا وتی راجءِ آزادیءِ شادھیان توکا چہ بھر زیرگا زبھر بین۔ إشیءِ بدلا آ زان أنت کہ زوراکی و زبھری گون دیر نندگ و رھشونی کنگا گار نہ بنت؛ إشانءِ ولگوج کنگا راہ دربرگ لوٹ إنت۔ راہ دربروک أنت کہ کشک رند أنت۔ پہ رھشونان مادن گيشین أنت۔
من یعقوب مھرنھاد نہ دیتگ۔ ھچبر گون آئی گپ نہ کتگ، إی میل یا کاگدے پہ آئي راہ نہ داتگ و نیکہ چہ آئی نیمگا منا إی میلے دستا کپتگ۔ نہ زانان آئی چہ کجا ٹک، کنب و کھولءَ دراتکگ۔ آئیءِ کاربار چے إنت؛ تعلیم ئی چنچوک دربرتگ۔ منی پچار یوکا گون آئیءِ شنگ بیتگین خیالان إنت۔ آئيءِ درشان کتگین گپانءِ ھما بھران إنت کہ شنگ بیتگ أنت۔ إشانءِ وانگا رند یعقوب مھرنھادءِ فکرءِ یک عکسے من وتی مغزءَ ٹھینتگ۔ إے ندارگ منا راست گشی، حق گشی، عمل، قربانی، مردمی دوستی و أمنءِ سکینءَ دنت۔
أگر ما راجدپران بہ چارین، ما گندین کہ ھمے ڈولین فکران واھندین مردم بیتگ أنت کہ پہ لتگمال، شد لاپ و درتگ پچّين مردمان مان تھار و لنجین شپان روژنے بلینتگ إش کہ إشی پہ نیزگار و پد منتگان یک سیرلاپی و دیمرویءِ اُمیدے زندگ کتگ۔
چہ پھکان برزتر؛ ھمے امیدءِ برانز سبب جوڑ بیتگ أنت کہ الس إشیءِ چيرا سرجم بہ بنت، تپاکیءِ بیرکا چست بہ کن أنت و دیم پہ منزلءَ رھادگ بہ بنت۔ ألبت رھیج گرگا پیسر مدام ضرورت بیتگ کہ کسے کنڈیلءَ دستا بہ کنت و رندی مردمان چہ رھسرانءَ کنٹگ و ڈوکان ڈاہ دیان بہ کنت۔
یعقوب مھرنھادءِ بلینتگین رژنءَ مروچی بلوچ مھلوک گون یکا دگرا چہ پیسرا باز نزیکتر آرتگ و پہ تپاکی و دیمرویءَ مادنین کشکے ھم رستگ۔ نین رھشونانءِ سرا إنت کہ بارین آ نِند أنت، ندارگ چار انت کہ چونکا إے رژنءِ بزانز نا أندیم بنت، و مادنین راہ موسمی بدلیانءِ کارپدان گار بیت۔ یا پیش کنز أنت و ثابت کن أنت کہ یعقوب، و آئی ڈولین ھزاران کس کہ یوکا پہ راجءِ خاطرا ظلم و زوراکیانءِ دیمپان بیتگ أنت؛ آیانءِ الگو أنت و آھانءِ کشکءَ گار بیگا نیئل أنت۔
ھچ ٹولی، گل یا تنظیمءَ إے حق دیگ روا نہ إنت کہ آئی پہ وتی برنامھانءِ پیش برگا وتی باسکان ندر بہ کنت۔ إے کار پہ کٹـّر/ بنیادپرست و شاؤنسٹان روا إنت۔ چمشکا إشان چشین سلــّین پدنام رستگ۔
إے راستیءَ هم ما سرگوز مہ کن إنت کہ ھنچین سر ماتان ودی کتگ أنت کہ آ چہ ھر ھردچاریءَ بُرزتر فکر کن أنت و بے رھشونےءِ سوجانءِ ودارءَ پہ وداریگین راھانءِ دربرگا رھیج گر أنت۔ إے ڈولین مردم ھما أنت کہ آھانءِ دل چہ راجءِ مھران سرریئچ إنت و راجءِ سرا کسانترین زوراکیءَ اوپار کنگءِ توان إش نیست إنت۔ إے ڈولین مردمان ما ھنچین رھدربر گـشین کہ إے جاھے گون وتی کردان، جاھے گون ھیدان و جاھے گون وتی زگرین خونان پہ راجءَ دیم پہ آھانءِ منزلان کشک رندان کن أنت۔
إے نہ چار إنت کہ مئے روگا رند بارین راجءِ چے حال بیت۔ یا أگر ما بہ روین گڑا وتی راجءِ آزادیءِ شادھیان توکا چہ بھر زیرگا زبھر بین۔ إشیءِ بدلا آ زان أنت کہ زوراکی و زبھری گون دیر نندگ و رھشونی کنگا گار نہ بنت؛ إشانءِ ولگوج کنگا راہ دربرگ لوٹ إنت۔ راہ دربروک أنت کہ کشک رند أنت۔ پہ رھشونان مادن گيشین أنت۔
من یعقوب مھرنھاد نہ دیتگ۔ ھچبر گون آئی گپ نہ کتگ، إی میل یا کاگدے پہ آئي راہ نہ داتگ و نیکہ چہ آئی نیمگا منا إی میلے دستا کپتگ۔ نہ زانان آئی چہ کجا ٹک، کنب و کھولءَ دراتکگ۔ آئیءِ کاربار چے إنت؛ تعلیم ئی چنچوک دربرتگ۔ منی پچار یوکا گون آئیءِ شنگ بیتگین خیالان إنت۔ آئيءِ درشان کتگین گپانءِ ھما بھران إنت کہ شنگ بیتگ أنت۔ إشانءِ وانگا رند یعقوب مھرنھادءِ فکرءِ یک عکسے من وتی مغزءَ ٹھینتگ۔ إے ندارگ منا راست گشی، حق گشی، عمل، قربانی، مردمی دوستی و أمنءِ سکینءَ دنت۔
أگر ما راجدپران بہ چارین، ما گندین کہ ھمے ڈولین فکران واھندین مردم بیتگ أنت کہ پہ لتگمال، شد لاپ و درتگ پچّين مردمان مان تھار و لنجین شپان روژنے بلینتگ إش کہ إشی پہ نیزگار و پد منتگان یک سیرلاپی و دیمرویءِ اُمیدے زندگ کتگ۔
چہ پھکان برزتر؛ ھمے امیدءِ برانز سبب جوڑ بیتگ أنت کہ الس إشیءِ چيرا سرجم بہ بنت، تپاکیءِ بیرکا چست بہ کن أنت و دیم پہ منزلءَ رھادگ بہ بنت۔ ألبت رھیج گرگا پیسر مدام ضرورت بیتگ کہ کسے کنڈیلءَ دستا بہ کنت و رندی مردمان چہ رھسرانءَ کنٹگ و ڈوکان ڈاہ دیان بہ کنت۔
یعقوب مھرنھادءِ بلینتگین رژنءَ مروچی بلوچ مھلوک گون یکا دگرا چہ پیسرا باز نزیکتر آرتگ و پہ تپاکی و دیمرویءَ مادنین کشکے ھم رستگ۔ نین رھشونانءِ سرا إنت کہ بارین آ نِند أنت، ندارگ چار انت کہ چونکا إے رژنءِ بزانز نا أندیم بنت، و مادنین راہ موسمی بدلیانءِ کارپدان گار بیت۔ یا پیش کنز أنت و ثابت کن أنت کہ یعقوب، و آئی ڈولین ھزاران کس کہ یوکا پہ راجءِ خاطرا ظلم و زوراکیانءِ دیمپان بیتگ أنت؛ آیانءِ الگو أنت و آھانءِ کشکءَ گار بیگا نیئل أنت۔
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر